de Friese Stabij, Stabijhoun

De naam van de hond komt voort uit het snel uitgesproken ´Sta-me-bij´, de toevoeging ´houn´ is de friese vertaling van het woord hond.   De Stabijhoun wordt al eeuwen in Friesland gebruikt voor de jacht. Ook als mollenvanger bewees hij zijn baas een goede dienst, want een mollenvelletje leverde vroeger goed geld op. In 1942 is het ras officieel erkend door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied.

De Stabij werkt graag voor zijn baas, hij moet eerst wel weten bij wie hij hoort. De band die hiervoor nodig is, kan ontwikkeld worden door een rustige, vrolijke en afwisselende opvoeding te geven, waarbij consequente aanpak erg belangrijk is. Een harde aanpak is zinloos bij de Stabij: hij zal er volledig door blokkeren en moeilijk vrijwillig zijn taken uitvoeren. En die vrijwilligheid is nou juist wat de Stabij een leuke en goede huisgenoot maakt! Te veel druk is geen goed idee en een goede begeleiding is belangrijk.

 

Stabijs zijn op zich makkelijk te motiveren, maar ze blokkeren ook snel als de aanpak niet bij de hond past. De oorzaak hiervoor ligt er vooral in dat de Stabij van oorsprong een hond was die buiten leefde en voor een groot deel zijn eigen gang moest gaan. Hij moest zelfstandig waken en zelfstandig ongedierte verdelgen als dat zo te pas kwam. Dat kon een Stabij prima, in een tijd dat er nog nauwelijks verkeer was en er weinig invloeden en prikkels van buitenaf waren. In deze tijd is dat heel anders: er worden aan onze honden veel eisen gesteld en er zijn Stabijs die daar moeite mee kunnen hebben.

 

Tegenwoordig wordt de Stabijhoun vaak als gezinshond gehouden, hij is aanhankelijk voor de eigen gezinsleden en kan met kinderen overweg.  De hond is zeker geschikt als huishond maar heeft wel degelijk voldoende beweging nodig. En wat misschien nog wel belangrijker is, is dat de hond geestelijke uitdaging heeft in de vorm van samenwerking met zijn baas. De Stabij heeft het nodig in het dagelijks leven een functie te hebben en iets dat afwisseling biedt. De Stabij beschikt nog altijd over jacht- en speurtalent, ook de diverse takken van hondensport zijn geschikt. De Stabij houdt van het ‘buitenleven’.

Hoewel de Stabij een open en vriendelijk karakter heeft, blijft het natuurlijk wel een echte Fries die over een behoorlijke dosis koppigheid beschikt en eigenzinnig kan overkomen. Ook tegenover vreemden kan de hond zich eerst waaks of gereserveerd opstellen en moet hij even wennen aan een nieuwe situatie. De Stabij verdient een baas die hem begrijpt.

 

Om de rasstandaard , de gezondheid, het welzijn en het karakter te bewaken, voert de NVSW (Nederlandse Vereniging voor Stabij- en Wetterhounen) een actief fokbeleid. Voordat een hond toegelaten wordt tot het fokprogramma moet hij/zij minimaal 2x een  Zeer Goed of Uitmuntend halen op een tentoonstelling.  De beoordeling moet door een  voor het ras goedgekeurde keurmeester gedaan zijn.

Verder wordt er gekeken naar het inteeltpercentage, erfelijke aandoeningen bij de voorouders en moeten er heupfoto’s worden gemaakt, de uitslag moet HD-A, B of C zijn en wordt de hond door een daarvoor opgeleide medewerker van de NVSW geïnventariseerd.

De Stabij wint langzaamaan ook in andere landen aan bekendheid en in samenwerking met de NVSW wordt inmiddels op kleine schaal gefokt in de Scandinavische landen, USA en Canada.

Ook een Stabijpup? De rasvereniging bemiddelt tussen de fokkers en de aanstaande puppy-eigenaren.         Meld je aan bij de NVSW, zo weet je zeker dat je een goed gesocialiseerde pup koopt waarvan de ouders       aan de raskenmerken voldoen en die over een officiële stamboom beschikt.

 

 

 

 

 

 

terug naar boven